Fani fantastyki

Dobra.Parę osób wyraziło chęć do przeczytania mojego opowiadania.Przemyślałam to, poszukałam( i znalazłam ) i oto ukazuję moje "dzieło".Jaki tytuł jest to widać.Miał to być tytuł roboczy ale już tak został na stałe.
A! I jeszcze jedno słówko: NIE BIJCIE ZA TO OPOWIADANIE!!!!!
P.S. Pisałam je kilka lat temu.Po mojemu jest beznadziejne.

Rozdział I

Dawno temu, w czasach, gdy na świecie żyli elfowi, czarodzieje, krasnoludowie i mądrzy królowie zdarzyła się przedziwna historia. Chcę wam o niej opowiedzieć, więc posłuchajcie.

        W pięknym królestwie Arnach żyli spokojni, pełni radości życia ludzie. Władzę nad nimi sprawował król Findor. Ów król miał za najlepszego przyjaciela czarodzieja imieniem Earnil,(co w języku elfów znaczy mędrzec). Właśnie ten czarodziej miał swój największy sekret, o którym nikomu nie mówił. Tym sekretem była jego ukochana córka Ella. Od tego, iż zawsze nosiła piękną szatę koloru fioletowego do jej imienia zaczęto dodawać przezwisko „Fioletowa”. Jej to nic nie przeszkadzało i gdziekolwiek się tylko pojawiała zawsze ją tak nazywano.
        Od pewnego już czasu Ella towarzyszyła swemu ojcu w jego podróżach.
- Ojcze, jak jeszcze daleko do tego królestwa?- Zapytała się któregoś ranka Ella.
- Już niedaleko. Zaraz za tymi górami powinniśmy zobaczyć pierwsze zabudowania prowadzące do zamku. Może byś coś zagrała, ażeby czas szybciej zleciał?- Earnil pytająco popatrzył na Ellę.
- Och ojcze!- Zaśmiała się dziewczyna- Z największą przyjemnością!- A powiedziawszy to wyjęła z juki swego konia piękny, srebrny flet.
Gdy tylko zaczęła grać Earnil wygodniej usadowił się na grzbiecie konia i zamknął oczy zatopiwszy się w myślach.
         I rzeczywiście, gdy przejechali poprzez góry zwane Białymi Szczytami zobaczyli rząd domów. Było to niewielkie miasteczko Harnen. Gdy przez nie przejeżdżali ludzie wylegali przed swoje chaty, a widząc Ellę na pięknym, kasztanowym koniu szeptali pomiędzy sobą.
-Cóż to za piękność- Szeptali jedni.
- Idealna żona dla młodego księcia- Mówili inni.
Bo i rzeczywiście w królestwie ogłoszono, że książę Arahel postanowił poszukać sobie żony.
- Czy przywiozłeś mnie tutaj po to, aby przedstawić księciu?- Zapytała się z pewną obawą w głosie Fioletowa.
- Ależ skąd przyszło ci to do głowy? Chciałem tylko, żebyś poznała mego serdecznego przyjaciela i …- Earnil zająkną się.
- I co? Dokończ swoją myśl!- Wykrzyknęła
- Uspokój się! Proszę!- Jego głos złagodniał- Chodzi min o to, abyś mogła tam trochę pomieszkać. Zrozum moje dziecko, ja muszę wyjeżdżać w ważnych sprawach i nie mogę Cię brać ze sobą. Proszę Cię, zrozum mnie, ale nie mam innego wyboru! Nic Ci nie jest?- Zapytał się córki z pewną obawą w głosie.
- Nie nic. Wszystko w porządku, tylko po prostu zrozumiałam, po co przyjechaliśmy tutaj.- Dziewczyna uśmiechnęła się znacząco.- Ojej! Spójrz!- Wykrzyknęła na widok białego zamku, który nagle wynurzył się z za zakrętu drogi.
-Tak, to jest właśnie królestwo, Arnach, gdzie władzę sprawuje król Findor, mój stary przyjaciel- Odparł z uśmiechem Earnil.
Gdy wjechali na główny plac zamkowy ujrzeli stojącego tam mężczyznę. Wyraźnie czekał na nich. Earnil zsiadł z konia, co też uczyniła Ella, i podszedł do tamtego. Oboje przez chwilę obserwowali się nawzajem, po czym serdecznie uściskali.
- Witaj z powrotem Earnil, mój stary przyjacielu!
- Witaj i ty królu Findorze! Bądź pozdrowiony!- Ozwał się Earnil.
- Kogoś ze sobą przywiózł Mędrcze? Czyżby kolejna niewiasta dla mego syna?- Żartobliwie zapytał król.
- Nie, to nie jest niewiasta dla twego syna. Pozwól, że przedstawię Ci moją ukochaną córkę Ellę Fioletową- Z dumą oznajmił Earnil.
Po twarzy króla przemknęła niepewność.
-Witaj szlachetny władco tej pięknej krainy- Ella skłoniła się przykładając rękę do piersi i chyląc głowę.
- Witaj córko mego przyjaciela- Odwzajemnił się powitaniem król.
Przywoławszy dwóch stajennych monarcha poprosił swoich gości, aby udali się z nim na posiłek.
- Wybacz, że ośmielam się pytać, ale twoje powitanie, Pani, przypomina powitania elfów?- Z ciekawości zapytał król.
- Tak, jak najbardziej moje powitanie pochodzi od elfów. Mieszkałam z nimi przez jakiś czas. Ale nie tylko z elfami żyłam. Przebywałam również wśród zwykłych ludzi, przez co na moją osobę złożyły się trzy rasy tutaj żyjące: elfów, ludzi i czarodziejów. Myślę jednak, że pełniejszych wyjaśnień udzieli ci, Panie, mój ojciec.- To powiedziawszy dziewczyna spojrzała w kierunku Earnila.
Ten jednak nic nie odpowiedział i reszta drogi do sali gdzie zwykło się jadać posiłki upłynęła w całkowitej ciszy.
Gdy tylko zasiedli do stołu król zajął się rozmową ze swoim przyjacielem, wypytując go o wieści ze świata. Nie były one pomyślne.
- Powiada się- Ozwał się Earnil-, Że gdzieś na pograniczu Gór Czarnych i Gorzkich Jezior zrodziła się nowa, niezwykle zła moc!
- Tak, wiem o tym. Takie pogłoski dotarły do moich uszu. Jak myślisz przyjacielu, kto to jest?- Zapytał król.
- Niestety, ale nic nie mogę powiedzieć, ponieważ sam nie wiem- Ze smutkiem odpowiedział czarodziej, po czym dodał- Nie martw się królu!- Już niedługo zbierze się Zgromadzenie Mędrców. Być może tam dowiem się więcej na ten temat.
Król westchnął ciężko. W tym momencie Ella podniosła się ze swego miejsca.
- Wybaczcie, ale chciałabym zobaczyć, co z moim koniem zanim się ściemni.
- Idź moje drogie dziecko, idź- powiedział spokojnie Earnil.
- Bardzo dziękuję- Odpowiedziała dziewczyna, po czym skłoniła się przed królem i wyszła
z Sali.

Uprzedzam: niektóre rozdziały są dłuższe inne krótsze.To tak,żeby nie było nieporozumień