W gruncie rzeczy to, czego najbardziej nie lubię, to właśnie pisanie o samej sobie, jako że wychodzę z założenia, że cokolwiek nie napiszę, będzie to obiektywne najbardziej, jak o tylko możliwe i prawdopodobnie odmaluje mnie w barwach, które mało mają ze mną wspólnego. Ale niech będzie, mogę spróbować.
Myślicie, że wyjdzie mi opis jednozdaniowy?

Miłość do matematyki - bogowie chrońcie królową!; fantastyki ogólnie pojętej, z naciskiem na fantasy i sf pozbawione mechanicznych puszek; czekolady bez orzechów i białego koloru; muzyki słuchanej dwadzieścia pięć godzin na dobę przez osiem dni w tygodniu; wstawania więcej niż późnego i tworzenia definicji po północy, kiedy umysł bawi się najlepiej; zamykania dzieci w internatach na drugiej półkuli; zbierania kasztanów w drodze do i ze szkoły; rozpuszczania włosów, kiedy nie ma się nic lepiącego na ustach zamknięta w stu centymetrach i prawie-osiemdziesięciu żywego dowodu na to, że zieloni okularnicy wciąż są wśród nas.

Widzicie, udało mi się.


Nie, to nie to chciałam napisać.

Też uwielbiam spać długo... nawet dłużej ;) Również lubie s-f. Świetny opis bardzo, bardzo mi się podoba. :)

A, Syoir, witamy, witamy.
Jakie lody lubisz?

W końcu kto nie lubi długo spać, prawda?
Miło mi w takim razie.

Lubię lody lekko roztopione.
Cytrynowe, waniliowe, cytrynowe, o smaku orzechów włoskich [nowa miłość], cytrynowe, czekoladowe. Owocowe.

Ach, waniliowe, orzech włoski *wzdryga się i wydaje długie blee*, czekoladowe i owocowe, powiadasz? Hm... To może cytrynowe też? Chyba powinny pasować do tego zestawu.
Dlaczego lekko roztopione?
A co jeść lubisz na śniadanie? I na obiad? I na kolację?

Tak, chyba powinny, chyba powinny.
Bo wtedy nie da się ich porównać do niczego innego, bo nie są po prostu lodami - są lodami z delikatną chmurką smaku.
Na śniadanie najbardziej lubię kawę z ciastkami [zwyczaj nabrany we Włoszech, w polskiej kulturze nie sprawdza się zbyt dobrze, ale oduczyć się nie jestem w stanie] albo chrupki na leciutko ciepłym mleku - czokapiki, neskłiki, koko popsy, frutina. Na obiady zjadam, co rodzicielka upichci najczęściej. Kolacje? Problem ostatniego posiłku rozwiązuje zazwyczaj w najprostszy sposób: nie jem go.

To ja zdecydowanie bardziej preferuję śnieżkę smaku. Nawet, jeśli da się ją do śnieżki porównać. ;]
Jaką kawę z jakim ciastkiem? To nie posiadasz jakichś specyficznych, ulubionych dań?
Gasz... przecież kolacji przez to jest strasznie przykro!

Witamy w naszym skormnym gronie :D

Śnieżka brzmi bardziej lodowo.
Kawę rozpuszczalną Nescafe classic z wszelkiego rodzaju ciastkami zbożowymi. A ulubione dania? Zapewne spaghetti z sosem najprostszym z możliwych: pomidorowym po prostu. Ewentualnie z tuńczykiem, w skrajnych sytuacjach a'la bolognese. ;] O! I jajka na miękko.
Tak, pewnie jej przykro. Ale zdarza mi się jeść kanapki z dżemem i pić herbatę, zawsze jakaś rekompensata.

Witam, witam. Można skracać do Sin?

Ale śnieżka jest piękna, bo z najwspanialszego zjawiska na świecie wykonana.
Makarony generalnie? Tak... włosko. ;]
Jakaś... a pytałaś kolacji czy wystarczająca?

jaaa... spaghetti ubostwiam i lody orzechowe! a muzyki jakiej sluchasz?

Moich wykonawców ulubionych klasyfikuje się do folku, alternatywnego rocka, muzyki niemal-operowej, "new age", ale w gruncie rzeczy mało mnie interesują te terminy. Najważniejsze jest brzmienie i słowa.

wiesz, tak ogolnie chcialam sie zorientowac:)

Czy tak ogólnie udało mi się odpowiedzieć?

Nie, klucz maturalny przewidywał inną odpowiedź. ;]

O biedna ja, napisałam wypracowanie wierszem i nie zaliczyłam!

A proszę bardzo :D Ja nie mam nic przeciwko :P